Stinzenplanten en Stinzenbollen

De termen stinzenplant en stinzenbol zijn afgeleid van het friese woord stins. Stins betekent stenen huis. De meeste stinzen zijn tussen 1200 en 1400 gebouwd als een versterkt stenen huis in de vorm van een toren. Later hebben veel van deze stinzen zich ontwikkeld tot landgoederen.

Stinzenplanten zijn in de regel planten, vaak ook bollen, die in vroeger eeuwen veelal uit verre landen werden gehaald en met name op buitenplaatsen (stinzen) werden aangeplant. Vervolgens zijn ze verwilderd en ingeburgerd. De stinzenplanten hebben zich buiten hun natuurlijke verspreidingsgebied kunnen handhaven dankzij het bijzondere karakter van het stinzenmilieu. Dit wordt gekenmerkt door een goed bewerkte, doorlatende bodem die kalkhoudend en humusrijk is en niet snel uitdroogt. Dit typische stinzenmilieu vinden we behalve op buitenplaatsen, ook op bijvoorbeeld oude boerenhoeven, kerkhoven en stadswallen en dat zijn dus plaatsen waar we eveneens stinzenplanten aantreffen.

Van oorsprong zijn veel stinzenplanten bosplanten. Ze verdragen in het algemeen behoorlijk wat schaduw. Ontwikkeling en bloei vallen merendeels in het voorjaar voordat het bladerdek zich sluit. Zo profiteren ze volop van het lentelicht.